треба скупљати ликове да се згусну
мајчине уранке с кантама за воду
чворка који није у стању да полети
перунику из комшијског дворишта
и небо високо, широко, дубоко...
треба све раздаљине премостити
све са анђелима отишле, угостити
нема тежег но страха од празнине
и треба дисати, дисати сваког трена
с муком, храпаво, плитко, било како...
Мирослав Б. Душанић
Нема коментара:
Постави коментар