 |
| Franciszek Siedlecki: Cyprian Kamil Norwid |
MY LITTLE SONG (II)
For the country dear where but a crumb of bread
Up from the ground with reverence we heave,
Adoring thus the Boon by Heaven spread…
O Lord I grieve…
And for the land where storks nests to destroy
As a serious misdeed we do perceive,
For they provide us all with mirth and joy…
O Lord I grieve...
And for the country where each greeting nod
Is dear to Him in whom we do believe,
For meeting friends we say: “Praise be to God”…
O Lord I grieve...
But there is also something else I miss,
That’s something different, equally naive;
Though I have no idea where that is...
O Lord I grieve...
And for the griefless time of thoughtlessness,
For those who never fancy to deceive,
And take each no for no and yes for yes...
O Lord I grieve...
And now who cares for me and for my woe
That even time so long may not relieve?
Not for my friendship, but it must be so...
O Lord I grieve...
Cyprian Kamil Norwid
MOJA PIOSNKA (II)
Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie,
Dla d a r ó w Nieba...
Tęskno mi, Panie...
Do kraju tego, gdzie wina jest duża
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą...
Tęskno mi, Panie...
Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są – jak odwieczne Chrystusa wyznanie:
„B a d ź p o c h w a l o n y!”
Tęskno mi, Panie...
Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie
Równie niewinnej...
Tęskno mi, Panie...
Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
Do tych, co maja t a k za t a k – n i e za n i e –
Bez swiatło-cienia...
Tęskno mi, Panie...
Tęskno mi ówdzie, gdzie któż o mnie stoi?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojéj!...
Tęskno mi, Panie...
Cyprian Kamil Norwid
Нема коментара:
Постави коментар